Saan Nagtago si Kaloy?

Isang araw sa ilalim ng karagatan, nagpasya ang magkakaibigan na sina Kaloy, Katang, at Sugpo na maglaro ng tagu-taguan. Si Katang ang naging taya at nagsimulang magbilang habang nagtatago sina Kaloy at Sugpo. Masaya si Kaloy habang lumalangoy palayo, iniisip ang perpektong taguan. Si Sugpo naman ay mabilis na nagtago sa likod ng malaking bato. Pagkatapos magbilang, sinimulan na ni Katang ang paghahanap.

Unang nakita ni Katang si Sugpo na nakatago sa likod ng malaking bato. "Nakita na kita, Sugpo!" sigaw ni Katang habang tumatawa. Ngayon, kailangan na niyang hanapin si Kaloy. Nagpunta siya sa mga korales at sinilip ang bawat sulok. Pero wala si Kaloy doon.

Habang patuloy na naghahanap si Katang, narinig niya ang mahina at masayang tawa ni Kaloy. Sinundan niya ang tunog at nakita ang isang lumang barko sa ilalim ng dagat. "Sigurado akong nandito siya," sabi ni Katang sa sarili. Sinilip niya sa loob ng barko at doon niya nakita si Kaloy na masayang nakangiti. "Nahuli kita, Kaloy!" sabi ni Katang.

Masayang lumabas si Kaloy mula sa kanyang taguan at nagtawanan silang tatlo. "Ang galing mong magtago, Kaloy!" sabi ni Sugpo. "Oo nga, muntik na kitang hindi makita," dagdag ni Katang. Nagpasya silang maglaro muli ng tagu-taguan dahil sa saya ng laro. At sa ilalim ng karagatan, patuloy ang kanilang kasiyahan bilang magkakaibigan.